Ernstig eosinofiel astma

Astma is een chronische luchtwegaandoening en wordt o.a. gekenmerkt door ontsteking en vernauwing van de luchtwegen, welke kunnen voorkomen door een reactie op verschillende prikkels.¹ Bij een deel van de patiënten met ongecontroleerd ernstig astma zijn eosinofielen de belangrijkste veroorzaker van de aanhoudende ontsteking.¹ Deze groep aan patiënten heeft ernstig eosinofiel astma, gedefinieerd door een toename aan het aantal bloed en sputum eosinofielen (bloed eosinofielen ≥ 400 μL, sputum eosinofielen >3%).^2,3

Eosinofielen spelen een rol bij de aanhoudende ontsteking bij ernstig eosinofiel astma

Eosinofielen zijn multifunctionele leukocyten die een belangrijke regulerende rol spelen in de ontstekingsreactie.¹ Ze worden in grote aantallen aangemaakt als ze geactiveerd worden door interleukine-5 (IL-5). IL-5 is een cytokine die wordt vrijgegeven door type 2 T-helper cellen (TH2) en type 2 aangeboren lymphoïde cellen (ILC2), die de overleving van eosinofielen en verlenging van de immuunreactie mogelijk maken.^1,5-8 IL-5 stimuleert de migratie van eosinofielen naar de plek van de luchtweginfectie (chemotaxis) en mobiliseert voorlopers van de eosinofielen om via de bloedbaan vanuit het beenmerg naar de plek van de ontsteking in de luchtwegen te migreren, zoals onderstaand afgebeeld.^7,8 Eenmaal geactiveerd geven eosinofielen meerdere factoren vrij die de ontstekingsreactie reguleren.⁵

Eosinofielen veroorzaken een chronische ontsteking van de luchtwegen, welke leidt tot symptomen als hoesten, piepende ademhaling, benauwdheid, beklemmend gevoel op de borst, nachtelijk waken en verhoogd gebruik van luchtwegverwijdende medicatie. ^3,9 Deze symptomen zijn het gevolg van ontstekingsgerelateerde remodelling (voor een deel veroorzaakt door remodelling van weefsel in de luchtwegen), welke gedeeltelijk wordt gereguleerd door eosinofielen en bijdraagt aan verdikking van de luchtwand zoals onderstaand weergegeven.^10,11

Verhoogde eosinofielen zijn geassocieerd met verhoogde ziektelast¹²

Verhoogde eosinofielen cellen levels hebben een positieve corrolatie met de ernst van astma, inclusief:¹²

Herkennen van patiënten met ernstig eosinofiel astma

Patiënten met ernstig eosinofiel astma presenteren zich normaal gesproken met:

• Eosinofiele luchtweg inflammatie – bloed eosinofiele cellen level ≥400 cellen/µL, een corrolaat voor sputum eosinofile cellen level ≥3%^2,3
• Onvoldoende gecontroleerd astma – Ondanks hoge dosering inhalatiecorticosteroïden met aanvullende medicatie:^3,13
  • Symptomen >2 dagen per week
  • Nachtelijk waken
  • Gebruik van kortwerkende beta-agonist voor symptoom controle >2 dagen per week
  • Invloed op dagelijkse activiteiten
• Geschiedenis van exacerbaties – korte behandelingen met orale corticosteroïden noodzakelijk^3,13
• Verminderde longfunctie – voorspelde FEV₁<80%^3,13

Referenties

1. Brusselle GG et al. Nat Med. 2013; 19: 977-979.
2. Tran TN et al. Ann Allergy Asthma Immunol. 2014; 113: 19-24.
3. Global Strategy for Asthma Management and Prevention. Global Initiative for Asthma Management and Prevention. Beschikbaar via www.ginasthma.org/local/uploads/files/GINA_Report_2015_Aug11.pdf. Aangepast 2015. Geraadpleegd in augustus 2016.
4. de Groot JC et al. Eur Respir J. Open Research. 2015; 1: 00024-2015; DOI: 10.1183/23120541.00024-2015. Verkregen via http://openres.ersjournals.com/content/1/1/00024-2015.
5. Foster PS, et al. Curr Mol Med. 2008; 8: 585-590.
6. Lambrecht BN and Hamida H. Nature Immunol. 2015; 16: 45-56.
7. Mukherjee M et al. World Allergy Organ J. 2014; 7: 32.
8. Pelaia G et al. Mediat. Inflamm. 2015
9. Malinovschi A et al. J Allergy Clin Immunol 2013; 132(4): 821-827.
10. Walsh ER et al. Discovery medicine 2010. Beschikbaar via http://www.discoverymedicine.com/Elizabeth-R-Walsh/2010/04/25/the-role-of-eosinophils-in-allergic-airway-inflammation. Geraadpleegd in augustus 2016.
11. Kay AB et al. Trends Immunol. 2004; 25: 477-482.
12. Schleich FN et al. Eur Respir J. 2014; 44: 97-108.
13. National Asthma Education and Prevention Program (NAEPP). Expert Panel Report 3: Guidelines for the Diagnosis and Management of Asthma-Full Report 2007. Bethesda, MD: US Department of Health and Human Services, National Institutes of Health, National Heart, Lung, and Blood Institute; augustus 2007.
14. Schleich FN et al. BMC Pulm Med. 2013; 13: 11-18.

Downloads